Schuberts Forellenkwintet

Schubert schreef maar één pianokwintet, maar het werd wel meteen het meest beroemde in zijn genre. Een succes dat hij helaas zelf niet meer kunnen meemaken, het werk werd pas een jaar na zijn vroege overlijden uitgegeven. De bezetting wijkt af van de klassieke combinatie van piano met strijkkwartet: er is geen tweede viool, maar de strijkers krijgen in de lage regionen versterking van een contrabas.  Schubert gebruikte de melodie van zijn lied Die Forelle als thema voor de schitterende variaties van het vierde deel van het kwintet, dat daarom bekend staat als het ‘Forellenkwintet’. Het is een ambitieuze en groots opgezette compositie, waarin Schubert zijn meesterschap op het gebied van de kamermuziek laat zien.